In 2012 uit Afghanistan vertrokken, komt het gezin Rashidi (vader, moeder en drie kinderen) in 2013 aan in Nederland. De moeder gaat vooruit, de rest van het gezin volgt weldra. Na vele vergeefse procedures en onderdak bij tal van AZC’s duikt het gezin in januari 2016 onder in Zuid-Limburg. Door een telefoontje van Esther Houben, docent Emmacollege in Hoensbroek en vertrouwenspersoon van de familie, komt het gezin bij Vlotteam in beeld. Het gaat dan snel. Met vereende krachten wordt onderkomen gezocht en gevonden in het klooster van de Redemptoristen in Wittem. Particulieren zoals Esther Houben, maar ook parochies (zoals de Andreasparochie van Eline Claessens) in Parkstad brengen het geld op dat nodig is om de familie een tijdelijk veilig onderkomen te bieden. Paul Keuls van Vlotteam begeleidt het gezin, en brengt hen leefgeld dat nodig is om deze periode te overbruggen.
Wat het gezin beweegt om in Nederland status te krijgen, is het feit dat ze ex-moslim zijn en na een periode van twijfel en zelfonderzoek, atheïst zijn geworden. “Wij hebben hier veel steun gevonden bij het Atheïstisch Verbond, waarvan Peter Waterdrinker de voorzitter is.” Waterdrinker heeft het gezin begeleid in de allerlaatste asielprocedure die het gezin begin 2017 startte. Vergeleken bij de procedure daarvoor, waarin atheïsme ook al het Leitmotiv voor het gezin was voor het statusverzoek, kon Waterdrinker, samen met het Humanistisch Verbond, de IND nu overtuigen dat de dienst niet was toegerust om op een objectieve manier, met gedegen achtergrondkennis, mensen te ondervragen over hun atheïstische levensovertuiging. Dat zorgde in de laatste procedure voor een voorbereide IND, maar ook voor een gezin dat soms met hulp, maar zoals de zoon op eigen kracht, kon verklaren en overtuigen in het gehoor. De vragen van de IND waren, in deze ronde, ook meer toegesneden op dat proces van afscheid nemen van een religie, wat voedt je twijfels, waarom niet wegkijken, negeren, als je op tv afwijkende opvattingen ziet. Deze keer kon de familie terugvallen op erkende tolken die geen nadrukkelijke islam-achtergrond hadden, ook een aspect waar het AV en HV de IND met klem om hadden verzocht. Daarmee werden vertalingen waardenvrijer en in lijn met de diepere bedoelingen van de leden van de familie.
Begin april hoorde het gezin dat de IND geloofde hechtte aan hun verhaal, aan hun overtuiging en aan de wetenschap dat zij voor hun atheïsme in Afghanistan zouden worden vervolgd. De familie verwacht binnenkort te kunnen doorstromen naar een woning in Maastricht.