K. vertrok begin 2013 uit Ethiopië en arriveert in mei 2015 als alleenstaande minderjarige vluchteling in Nederland na een horrortocht via diverse Noord Afrikaanse landen zoals uiteindelijk Libië. Daar valt hij in handen van milities, wordt (opnieuw) mishandeld en schraapt wat geld bij elkaar voor de uiterst gevaarlijke overtocht over de Middellandse Zee. Iedereen kan zich hierbij wel iets voorstellen. Reden voor zijn vlucht is zijn mishandeling in de gevangenis omdat hij ervan verdacht werd lid te zijn van het OLF, bevrijdingsorganisatie van de Oromo. Als verreweg de grootste bevolkingsgroep van Ethiopië werd de Oromo stelselmatig buiten de macht gehouden en  - nog veel erger- achtergesteld en uitgebuit.
Bezweet komt K. binnen nadat de voogd hem heeft opgebeld. Hij is de afspraak totaal vergeten. K. is een kwetsbare jongeman en de voogd wil voorkomen dat hij op straat belandt. Daarom de hulp van het VLotteam. Hij is nog steeds illegaal omdat zijn eerste asielaanvraag is afgewezen, maar inmiddels heeft hij een nieuwe advocate in Utrecht, gespecialiseerd in Oromo zaken. Zijn nieuwe aanvraag moet niet al te moeilijk zijn gezien wat hij heeft meegemaakt in Oromoland en de oplopende spanningen tussen bevrijdingsorganisaties als het OLF en de Ethiopische regering. Kortom, een en al optimisme in de kamer van de voogd van NIDOS. Bij Oromo kan ik mij op dat moment niets voorstellen, dus ik ga mee in de optimistische sfeer. Zijn advocaat, mevrouw mr. van Reemst, zal hem helpen zijn overduidelijk vluchtverhaal beter voor het voetlicht te brengen.
Wat een misvatting! Net bij de aanvang van de Coronocrisis komt het bericht binnen van zijn vergunning, waar in feite al niet meer op gerekend was. Hoe is dit mogeljk? In mei 2018 vindt er een regime chance plaats. Oromo-premier Abiy Ahmed Ali neemt, tenminste voor de buitenstaander, vrij onverwacht de macht over. Hij sluit vrede met de aartsvijand Eritrea, belooft organisaties als OLF allerlei vrijheden en nodigt hen uit terug te keren uit het buitenland, laat gevangenen vrij en nodigt hen uit deel te nemen aan het democratisch proces. En als klap op de vuurpijl krijgt Abiy ook nog in oktober 2019 de Nobelprijs. Sindsdien worden alle asielaanvragen, zoals die van K., afgewezen. Zij kunnen immers met een gerust hard terug naar Oroma-land. Van Reemst laat weten tegen de muur van de IND op te lopen, die van gewapend beton is. Gelukkig heeft K. een medisch rapport dat aantoont dat zijn lidtekens en ook zijn psychische problemen een rechtstreeks gevolg zijn van de mishandeling in de gevangenis en dat hij daardoor geen goede verklaring af kon leggen bij de IND.  Alleen neemt de hele procedure van het rapport anderhalf jaar in beslag. Een ware marteling, die hem regelmatig tot wanhoop drijft. Zijn leven is gevuld met wachten en wachten. Al dat wachten wordt uiteindelijk beloond met een vergunning op grond van de opgelopen trauma’s. De Oromo-man kan eindelijk na vijf jaar stilstand aan een nieuw leven beginnen. Zou het dit keer sneller gaan? Ik waag mij niet meer aan een voorspelling.

Huub Keybets